“ O alguen me regalará un-a estrela-“ (Else Lasker-Shüler).
U mes da diosa MAYA, asociá pur us romanus a fertilidai i a maternidai.
Esta última excursión a vamus a empezal cun un-a lluvia de meteoirus, as ETA-ACUÁRIDAS (cap.13). Se verán milhol au final da noiti du día 4 pa u 5, pur ejemplu, a isu das 6 da madrugá a sua radianti, a estrela ETA-AQR, estará a un palmu sobre Villa del Campo.
I agora, comu estamus acostrumbraus, volvemus a u día 1, as 12 da noiti.
A constelación zodiacal que nus quedaba pur visital e Libra (cap.19). De ela ZUBENELGENUBI (a pinza du sur) i ZUBENELAKRAB (a pinza du escorpión) están as duas un poicu a dereita de Guijo de Coria, a primeira a un poicu mais de un palmu i a segunda a un poicu menus. Da Cabellera de Berenice (cap.23), cun a sua forma de “v”, solu nus fijaremus en DIADEMA, un poicu a izquerda de Calzadilla i a un poicu mais de tres palmus.
El Boyero (cap.5), cun forma de cometa, ten un-a das estelas mais brillantis du filmamentu, ARCTURUS (u guardián da osa), a un poicu menus de tres palmus sobre Guijo de Galisteo. Aunque e un-a constelación grandi, as suas estrelas non son mui brillantis, pur u que solu comentaremus IZAR (u centurión), un poicu a izquerda de Pozuelo de Zarzón i a un poicu mais de 2 palmus i mediu.
Debaju du boyeiru podemus vel as bonitas seti estrelas da Coroa Boreal (cap.23), da que destaca GEMMA o ALPHEKKA (da expresión árabi “a mais brillante du platu”), a mais de dois palmus i un poicu a dereita de Santibañez el Alto. I istu nus leva a u principiu du nosu largu viaji. A us primeirus mesis du verán, en cuius ceus ia estuvimus.
I u círculu se cerra.
I é hora de volvel a u hogal.
Gracias pur a compañía destis mesis, i que a forza sempris nus acompañi.